I am right here
I got you
I love you
and I am not going anywhere

Vanmorgen tijdens de meditatie fluisterde ik dit mezelf toe.

I am right here
I got you
I love you
and I am not going anywhere

Mijn agenda zit vol met to do’s, dingen die ik moet opvolgen en aandachtspunten. De druk en het stressniveau zijn boven mijn hanteerbare norm. Ik besef dat ik in het verleden al gecrasht zou zijn. Maar deze keer blijf ik staan. Het is fijn om op te merken dat mijn schouders meer last kunnen dragen dan voorheen.

Een klein stemmetje in mijn hoofd blijft herhalen: het is gewoon wachten tot je weer eens valt. En misschien heeft dat stemmetje wel gewoon gelijk. Maar een veel groter deel in mezelf zegt:
Who cares! Wanneer ik val, dan kruip ik wel weer recht.
Who cares! Gevoelens komen en gaan. Ook deze periode gaat weer over.

Tijdens mijn meditatie vanmorgen was ik dankbaar voor de personen die me ondersteunen. Velen zaten vanmorgen in gedachte een halve meter links van me om samen met mij te mediteren. Luisterend naar hun wijze raad in mijn hoofd kwam voldoende rust om te blijven ademen.

De loving compassion groeide bij elke ademhaling. Ik kan dit. Ik ben niet alleen. Stilaan verdween de angst om te vallen en kwam er ruimte voor vertrouwen, ondersteuning, geloof in mezelf.

I am right here
I got you
I love you
and I am not going anywhere